22 dec Afgestudeerd en een nieuw programma!
Afgelopen weekend studeerde ik af voor de master NLP. Voor sommige bekend, voor anderen minder. NLP gaat eigenlijk om communicatiestrategieën. Dat zou heel saai kunnen zijn, maar is het niet als je het, zoals ik, bij Marianne Verrijt van Kuunganisha training doet. Zij combineert deze communicatiestrategieën met coaching en systemisch werk. Zij zorgt er met al haar passie voor dat je het je eigen kan maken, dat het geen “droge kost” blijft maar dat je het kan ervaren en toe kan passen vanuit je hart. Ik leerde over wat mijn missie in dit leven is, wie ik ben en waar ik voor sta. Vaak houdt iets je tegen om volledig je missie te leven. Bij mij was dat angst, bang om afgewezen te worden, bang om mensen te verliezen, bevestiging zoeken in mensen en dingen buiten mijzelf. Dat lijkt mooi maar dat is het niet alleen maar. Je wordt ook afhankelijk, van wat mensen van je vinden, of ze wel of niet reageren of ze wel of niet available zijn. En ik voelde me daar alleen van.
Als deel van de masteropleiding, moesten we een model assignment maken, dat je gaat kijken naar een thema dat belangrijk is in mijn leven en gaat kijken hoe andere mensen daarmee omgaan, wat je daarvan kan leren en hoe je dat eigen kan maken en hoe kan je dat andere mensen leren. Mijn thema was zelfliefde en voor mezelf zorgen. Dat is een journey, een reis, dat is altijd al geweest en dat is het nog steeds. Dat is ook oké, het is geen eindbestemming. Daar gaat het ook niet om, maar het gaat er wel dat ik weet wie ik ten diepste ben, dat ik daar altijd naar terug kan keren als ik het even niet zo goed weet. En dat is ontzettend gerelateerd aan wat ik doe met de kinderen en ouders in de praktijk. Vaak zijn ze zichzelf kwijt, zijn ze zich aan het aanpassen aan anderen, zijn ze heel hard aan het werk om te zorgen dat ze goed genoeg zijn in de ogen van anderen, voelen ze zich onveilig door dingen die gebeuren en dingen die nog steeds gebeuren. Dat ze niet weten waar ze naar terug kunnen keren, ondanks alle inzet van iedereen om hen heen en van henzelf. Ouders, pleegouders, adoptieouders of andere mensen om hen heen. En ik wilde daar mee aan de slag want dat raakt me. Want zodra kinderen binnenkomen, zie ik het al, en mensen vragen hoe doe je dat toch ook. En ik weet het nog niet precies maar zodra iemand binnenkomt zie ik hen “een laagje dieper”. Ik kan de oppervlakte ook bijna niet zien, ja ik zie het gedrag, maar daarachter zie ik het kleine jongetje of meisje dat snakt naar een veilig plekje om naar terug te keren omdat het overweldigd wordt door wat er gebeurt. En dat er nog maar 1 ding op zit, dat is vechten vluchten of bevriezen. Ik gun iedereen een plek bij zichzelf waar je je veilig voelt. Ik ontwikkelde daar de SAFE house methode voor. Daarbij staat de S voor Safety (veiligheid) de A voor Authenticiteit (authentiek jezelf zijn), de F voor Fun (plezier) en de E van Energy (balans in energie, geven en nemen) 5 bijeenkomsten voor ouders en kind waarmee ze met deze basisthema’s aan de slag gaan. Binnenkort zal ik daar meer over delen. Wil je al meer weten? Stuur me dan een bericht via het contactformulier.